Prolog

Rok 2010, kwiecień.

Po ciężkim dniu w studiu, udałem się do baru gdzie już cię nie raz widziałem. I ty mnie również. Wielokrotnie mnie pocieszałaś, mówiąc również zagadkami nad którymi się głowiłem kilka dni. Przychodziłem tu dość często, tylko po to by na ciebie popatrzeć. Choć wiadomo jest, że zamawiałem głównie słabe drinki. Rozumiałaś mnie, podobnie jak mój brat, który w tamtym okresie nie miał dla mnie czasu. Rozumiałem go.

Pamiętam jak spotkaliśmy się pierwszy raz. Ty zapewne również.

Usiadłem przy barze, zajmując najmniej oświetlone miejsce. Ty stałaś tyłem do mnie, ustawiając szklanki. Po raz pierwszy spojrzałem na ciebie jak na kobietę, którą mam ochotę poznać, a nie przespać. Odchrząknąłem znacznie, by móc na ciebie popatrzeć. Uśmiechnęłaś się wtedy i spytałaś, czy coś podać.

- Whiskey z lodem – odpowiedziałem, wciąż patrząc w twoje nieniemieckie rysy twarzy. Nie byłaś niemką i to doskonale wiedziałem. Zagadka. Skąd przyjechałaś? Może z Hiszpanii, gdyż to była knajpa w większości przeznaczona dla właśnie Hiszpanów.

Siedziałem ze spuszczoną głową, kiedy podałaś mi drinka.

- Czy coś się stało? – spytałaś swoim anielskim głosem, a ja pokręciłam głową. Nie znałaś mnie, albo przynajmniej genialnie udawałaś.

- Jednak tak. Dziewczyna mnie rzuciła – odpowiedziałem, kiedy ty krzątałaś się za barem i sprzątałaś blat, po jakimś pijanym kolesiu.

- To przykre. Jednak trzeba patrzeć na pozytywne strony. Widocznie nie była ci pisana i powinieneś na jakąś lepszą trafić – uśmiechnęłaś się po raz kolejny tego dnia. Całe zmęczenie i smutek odeszły. Moje serce już cię polubiło.

_________

no i mamy prolog, tak jak obiecałam :)

Będą tu jeszcze cztery części i epilog. Taka krótka historyjka, która mam nadzieję, że przypadnie Wam do gustu. 

Pozdrawiam :*